τα μάτια σου χρειάζομαι μονο...

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015

Δυο σκισμενα εσωρουχα
ρουχα στο πατωμα
και οι καρδιες μας εκει μπερδεμενες
Σ στειλα ενα αδιαφορο μυνημα λες και δεν ηθελα τιποτα απο σενα
Μ απαντησες με ενα τηλεφωνο
απαλα λογια
σκληρα επιχειρηματα,
Να σε δω~
να με δεις.
Σε περιμενω ελα ...η δικη σου φωνη μου ελεγε.
κλεινω αφηνοντας σε ενα μπαρακι καποιους φιλους παιρνω την τσαντα μου και φευγω.
Βροχη.......περπαταω οσο πιο γρηγορα μπορω αυτη η βροχη επεφτε στο προσωπο μου και μου θυμιζε ποσο πολυ πονουσα και για μια στιγμη χαμογελασα βλεποντας τον στο αυτοκινητο να με περιμενει..
Ανοιξα την πορτα μ χαμογελασε γυριζοντας το κλειδι να ξεκινησουμε...
Απο δω ειναι παρανομος ο δρομος που πας. φωναξα!
ψιτ μικρη μου ειπε και εδω  ειναι παρανομα δειχνοντας τον εαυτο του.γελωντας
ενταξει απαντησα.... τοτε αφησε με εδω και φυγε,,,
Οχι μικρη δεν καταλαβες θα σε παω σπιτι και μετα θα φυγω...
Βγαινω απο το αμαξι χτυπωντας την πορτα .
Βγαινει και αυτος ακολουθωντας με απο πισω μου.
Φυγε ! ερχεται διπλα μου πιανοντας με απο την μεση.Λεγοντας μου θα σε αφησω στο κρεβατι και μετα θα φυγω.μπαινουμε στην πολυκατοικια κατεβαινουμε τα σκαλοπατια...αυτα τα σκαλοπατια που μας εφερναν παντα κοντα,οδηγοντας μας σε αυτο το δωματιο που ημασταν παντα αυτος και εγω...χωρις κανεναν, εξω απο αυτο το δωματιο γνωστοι .
σε αυτο το δωματιο το κατι.
βαζω το κλειδι να μπουμε στο καταφυγιο .
ερχεται πισω μου και αρχιζει να με φιλα...
Μπαινοντας στο δωματιο  μπερδευτηκαν τα σωματα μας...
αρχισαμε να δινομαστε ο ενας στον αλλον
Εγω
εσυ 
ονειρα,
μιας νυχτας ακομα,
που οταν ξημερωσει 
χανονται.
Ευχομαι να υπηρχε εστω και μια μερα φως
και οχι παλι σκοταδι.
να βλεπω να σε κοιταζω...ξεροντας οτι αυτο τελειωνει.
θα τελειωσει
Τελειωσε,
Και ας σε περιμενα...
δεν γνωρισες αυτο που ειμαι αλλα αυτο που φαινομαι
και αυτο με τρομαζει.
προστατευομαι δειχνοντας κατι το οποιο δεν ειμαι.
και νιωθω ακομα και ας μην το πιστευεις 
και ξερεις κατι?
ενιωσα.
και ας μην σου το πω ποτε και ας μην το καταλαβες ποτε.
Γιατι ημουν αυτη που σε περιμενε οσο ελειπες...
που ειχα κανει την μερα μου νυχτα...
το σκοταδι μονο ξυπνουσα.
Ηρθες με καινουρια σχεδια
αλλαγες
επιλογες που εκανες
για το σιγουρο
μαλλον δεν ηξερες την σημασια στο αναπαντεχο
και την τοση ρουτινα στο αναμενομενο.
δεν εχω χρονο μου ειπες...
Αυτη μ αγαπαει με ξερει...
πρεπει να σοβαρευτω.
Να παω ενα βημα παραπερα
να κανω οικογενεια...
Τοσα ΝΑ,,,,,,
Σ ακουγα με ενα τσιγαρο στο χερι ετοιμη να ξεσπασω σε κλαμματα..
Γιατι υπαρχει αξιοπρεπεια σε εμας τις γυναικες μουτζωνοντας τον εαυτο μου ειπα.
χαμογελασα και ανοιξαα την σαμπανια που ειχα σπιτι που ηταν προορισμενη για την μεγαλη επιστροφη σου η οποια τελικα κατεληξε απλα σε μια αναπαντεχη εκπληξη για μενα..
Του χαμογελασα και με ολη μου την καρδια και ας πονουσα που θα τον εχανα για παντα σε λιγο καιρο του ευχηθηκα ο,τι καλυτερο στην ζωη του.
Θα το θυμασαι για παντα αυτο?ειπα
Ποια αλλη αφου της ελεγες κατι τετοιο θα ανοιγε σαμπανια ?
Μονο εσυ !
Με ενα τσιγαρο στο χερι και αφου  γευτηκα μετα απο την σαμπανια τα χειλη του 
υπηρξε τοση σιωπη που ακουγονταν οι καρδιες μας....
Και μετα<< ανοητες αγαπες>> το τραγουδι που θα μας ακολουθουσε εκεινο το βραδυ
Ματια που μιλουν...
Ολα τα αλλα ηταν μονταζ
ματια με θλιψη και ετοιμα να ριξουν βροχη.
 Ανασηκωνες τους ωμους σου λες και απαντουσες σε αυτο το γιατι που ειχα μεσα στο μυαλο μου και με βασανιζε
Επρεπε να φυγεις,
σε κοιταξα γεματη φοβο μηπως ηταν η τελευταια φορα....
Και ομως δεν ηταν, 
Μετα απο δυο μερες βρεθηκαμε
,Η ιστορια μου παει  παρον με παρελθον μαλλον γιατι δεν θελω να ξεχασω την προηγουμενη μερα
Ναι αυτη που μου πες πως ησουν παρανομος για μενα...
και ομως δεν παρανομησα εγω αλλα και εσυ.
Σε λιγες μερες φευγεις,,,2 μερες εμειναν...
εσυ και εγω
κι οταν γυρισεις θα ειμαστε
δυο ξενοι
με κοινες αναμνησεις...
που ισως εχασαν που δεν προσπαθησαν ουτε για λιγο
φταινε τα θελω,,,
Οχι δεν ειναι πικρια...
παραπονο μονο που δεν σ ταιριαξα..
που δεν με ενιωσες.
στην πιο ομορφη ψυχη και στα πιο εκφραστικα ματια...
ευχομαι μια ζωη οπως την εχεις ονειρευτει.