ένα βράδυ κάπου,κάποτε...

Χαμογέλασες και μου πες... καληνύχτα!
Είπα..γειά σου!....,κάπου θα σε ξαναδώ..
Χώρια φύγαμε αμίλητοι στη νύχτα..
Και είχα τόσα να σου πω!............

Είναι μερικές φορές που κάποιοι άνθρωποι σε συστήνουν στον εαυτό σου ...πως και γιατί;δεν ξέρω όμως γίνεται κάποιες φορές.;Οι άνθρωποι Αυτοι ειναι μπροστά σου και κρατανε στα χερια τους ενα μεγάλο καθρέφτη που επίμενουν να τον  κοίταξεις.Εσύ όπως είναι φυσικό αποφεύγεις.Υπαρχει άνθρωπος που να είναι έτοιμος να κοιτάξει κατάματα την αλήθεια??να κοιταξει κατάματα τον εαυτό του οπου αντικατοπτρίζονται τα όνειρα του; Κανείς ….Μα αν υπάρχει ο ένας που θα τον κοιτάξει θα το πάρει στα χέρια του και μόλις δει θα τον πετάξει κάτω με δύναμη και θα σπάσει θα δημιουρηθούν συντρίμια μικρα κομματια αλήθειας που θα αναγκαστείς να τα πατήσεις για να προχωρήσεις Παρόλο που ξέρεις ότι θα πονέσεις δεν έχεις άλλη επιλογή….ή θα μείνεις εκει να κοιτάς τα συντρίμια της αλήθειας η θα προχωρήσεις πάνω σε αυτά ξεπερνώντας τα.