Παραμονή Χριστουγέννων

Φωτακια να να αναβοσβηνουν σε ανυποψιαστο χρόνο..

τζαμια που εχουν αχνισει απο το κρυο

Το τζάκι να καιει ..τα ξυλα να γινονται σταχτη..

Η τηλεοραση να παιζει χριστουγεννιατικες διαφημησεις..

Τα ηχεία στους δρόμους να παιζουν χριστουγεννιατικες μελωδίες.

Παρατηρώ..

Ανθρωποι χαμογελαστοι...

Ζευγαρια πιασμενα χερι χερι να χαμογελουν ο ενας στον αλλον ..

Οικογένειες να μπαινουν σε μαγαζια να αγοράζουν Δωρα για τα αγαπημένα τους πρόσωπα..

Τι δώρα?δεν εχει καμια σημασια...

Η χειρονομία αρκει....

Προετοιμασίες για το γιορτινο τραπέζι..

 Γλυκιές Μυρωδιες να ξεπετιουνται απο παντου..

Αναμνήσεις...

Μια γλυκιά μελαγχολία που κρυβουν παντα τα Χριστουγεννα...

Υποσχεσεις,αποφάσεις,εξομολογήσεις..

Η πιο καταλληλη ωρα για να πεις όλα αυτα που θες...

Αυτα που νιώθεις...

Εισαι και ειναι μαζι σου ανθρωποι που σ αγαπάνε..

Ευχεσαι να κρατησει...

Ιδιες καταστασεις

και Ιδιοι ανθρωποι..

οχι αλλοι ανθρωποι που ερχονται και φευγουν..

Τα χριστουγεννα εχουν κατι μαγικό..

Μια μαγικη χρυσόσκονη

που μαγευει όλους τους ανθρωπους λίγο πολυ ..

Εστω για λιγο..

νομιζω πως ειναι μια μικρή αιωνιοτητα..

Είναι λοιπον καιρος λοιπον για αγαπη.

Ας αφησουμε πισω τους εγωισμους και ο,τι κακο εχουμε να μας βασανίζει...

Ας το κανουμε..δεν θελουμε  το ΑΝ ....

για πραγματα που δεν καναμε..

ΧΆΜΟΓΕΛΑΣΕ

ΓΕΛΑΣΕ

ΖΗΣΕ

Ειναι Χριστουγεννα!!:)

 

(αφιερωμενο στα ατομα που αγαπώ ).

But there's a side to you that i never knew.......

Βραδακι συζητωντας με εναν απο τους καλυτερους μου φίλους .....για τον ερωτα..
Υπαρχει ενα θεμα...οποιος μου κανει κλικ αυτομάτως τον ερωτευομαι.΄..

και εκει ερχεται ο καλυτερος σου φίλος (η φωνη της λογικής )που σου εξηγει με υπερβολικο κυνισμο τι τελικα σου συμβαινει...Με λέξεις και εναν τονο στην φωνη ο οποίος σε ξυπνα απο το μαγικο κόσμο που εχεις πλασει στο μυαλο σου!!ΞΥΠΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!Δεν εχω καταλαβει πως γίνεται να υπαρχει μια αρμονια και συνομοσια στο σωμα μας για να λειτουργουμε...το καθε οργανο να συνεργαζεται και εκει ερχεται αυτο που λεμε αντιφαση....η καρδια(το συναισθημα )και το μυαλό (η λογικο)καθε φορα ερχομαστε σε μια φαση που πρεπει να επιλέξουμε τι ακριβως θα διαλέξουμε την λογικη η την καρδια....Μερικοι λενε οτι αυτα συνδιαζονται αν προσεξεις....ποσο λαθος...μα δεν γινεται να αισθανθεις και να εχεις την λογικη ειναι κατι που ξεπερνα τον εαυτο μας...!!Μα το θεμα ειναι οτι δεν μπορω να καταλαβω τι νοημα εχει αν δεν ακολουθουμε την καρδουλα μας...(σε όλους τους τομεις)και εχεις ανθρωπους διπλα σου που σου λενε προσεχε!!!ακολουθησε την λογικη σου αλλιως θα το μετανοιώσεις θα κανεις λάθη..ΛΑΘΗ???μα δεν υπαρχουν λαθη επιλογες υπαρχουν μόνο ...το θεμα ειναι οτι θα εχω ακολουθησει την καρδια μου και θα εχω κανει αυτο που πραγματικα θελω...τι και αν πληγωθω ??θα ξερω οτι εκανα αυτο που πραγματικα λαχταρουσε η ψυχη...και δεν θα μετανιωνα και θα με ετρωγαν οι σκεψεις των ΑΝ αυτες που τρωνε καθημερινα πολλους ανθρωπους οι οποιοι βρίσκονται φυλακισμενοι στον ίδιο τους εαυτο...και το κλειδι το χουν στο χέρι τους μα δεν κανουν τίποτα για να ελευθερωθουν....μενουν εκει...δεσμιοι των ονειρων τους..απο την λογική....

Επανέρχομαι ....ειναι αντιληπτο οτι πάντοτε ξεφεύγω απο το θεμα....αλλα ειναι η λαχταρα του να γράψω τι σκεφτομαι εκεινη την στιγμη και οχι απλα ενα κειμενο το οποιο πρεπει να γραφτει..
Και ακουστηκε σαν λύτρωση αυτο που μου ειπε<<Δεν περιμένεις τον έρωτα της ζωης σου στα 20>> αυτο το περιμενουμε οταν ειμαστε σε μια ηλικια που το χρειαζομαστε.....και όμως υπάρχουν καποια ατομα που εχουν βρει τον ερωτα της ζωης του ακομα και στα 19??20??τι νοημα εχει ..το ζουνε όσο πάει.....Αυτο αρκει...!!τουλαχιστον το ζουνε...ειναι αυτο που λενε  οτι δεν χρειαζεται να πεις τιποτα οταν ταιριαζουν τα αρωματα της ψυχης.....πλησιαζετε ο ενας τον αλλον κανοντας ενα βημα κοιταζεστε στα ματια και τοτε ολα αλλάζουν αν δειτε το ίδιο πραγμα στα ματια με τον αλλον τοτε ερχεται μια δυνατη αγγαλια ....και μια σιγανη σκεψη που περναει απο το μυαλο σας ..θα ελεγα καλυτερα ενας μονόλογος:Που ήσουν τοσο καιρο!!!!ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ σε βρήκα.....

Σε καμια περίπτωση δεν περιμενουμε τον πριγκηπα με το λευκο αλογο...αλλα περιμενουμε εναν Μαλακα όπως εχουν αποκαλεσει καποιες αυτο το ατομο που για μας ειναι ο <Πριγκηπας>και μαζι μας ειναι αλλα και προσπαθει να γινει καλυτερος....

Δεν υπαρχει τελειοτητα

Υπαρχει ελξη

ματια που μαρτυρουν πολλά

λόγια???χμμμμ ναι τα ακουω αλλα κοιταζω πιο πολυ τα ματια...

αυτα δεν θα μπορεσουν ποτε να σου πουν ψεματα....

έρωτας μια μικρή ιεροτελεστία όπως το τσιγάρο

Ο Έρωτας τι δύσκολο πράγμα.....

ο έρωτας είναι κάτι πρωτόγνωρο..κάθε φορά παραμένει πρωτόγνωρο όσες φορές και να ερωτευτεί ένας άνθρωπος....ποτέ δεν θα είναι το ίδιο.Πάντα πονάμε στο έρωτα..γιατί μέσα στην καρδιά ενός ανθρώπου, που αρχίζει να ερωτεύεται,δημιουργείται μια απέραντη ανάγκη.. να υποφέρει.Αυτή είναι η αλήθεια.

Ο έρωτας είναι ένας <γλυκός> άνεμος ο οποίος φυσάει εκεί που δεν το περιμένουμε  σε μια κοσμική συνομωσία. Είτε αυτός έρχεται και στους δυο είτε στον έναν...

O έρωτας φαίνεται παντού.

Στα μάτια.

Στο πρόσωπο

Στις κινήσεις..απο ένα ξυσιμο του κεφαλίου , ως και απο ενα <ηλίθιο>χαμόγελο.

Στην αμηχανία μας .

Στα λόγια μας.

Αλλά και στις επιθυμίες μας ,

Να θέλουμε να τον/την βλέπουμε συνέχεια,

Να θέλουμε να είναι καλά γιατί έτσι θα είμαστε και εμείς,

Να τον/την παρατηρούμε,

Να τον/την κοιτάζουμε στα μάτια και απλά να λιώνουμε.

Μόλις μας μιλάει να χάνουμε τα λόγια μας και να μην μπορούμε να τον/την κοιτάξουμε στα μάτια..

σχεδόν τα Πάντα  φανερώνουν οτι είμαστε ερωτευμένοι.

Έτσι όπως ένα τσιγάρο χρειάζεται φωτιά...έτσι και οι άνθρωποι έχουν ανάγκη τον έρωτα στην ζωή τους....το μόνο που τους μένει είναι να πάρουν στα χέρια τους τον αναπτήρα και να προσπαθήσουν με μια κίνηση να τον ανάψουν ..αν αποτύχουν ξαναδοκιμάζουν δεν τα παρατάνε ..και να τον έχεις στα χέρια σου και προσπαθείς..Κοίτα!!!μόλις άρχισε να βγάζει σπίθες!!!!μην φοβάσαι συνέχισε

.Σταμάτα επιτέλους να μου λές ότι δεν δουλεύει..δοκίμασε ξανά!

..Νά μόλις άναψε η φλόγα έχεις φωτιά τώρα..επιτέλους.

 Είσαι έτοιμος/η να ανάψεις το τσιγάρο σου..

Ζήσε το !μόνο αυτό έχει σημασία.γιατί κάποια στιγμή  θα τελειώσει.

Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν.

Α.Γ